احمد صادقی؛ ایران باغبان؛ فاطمه بهرامی؛ سید احمد احمدی؛ حسین مولوی
دوره 19، شماره 1 ، تیر 1391، ، صفحه 1-18
چکیده
هدف از این پژوهش تعیین عوامل مؤثر بر رشد مسیر شغلی دانش‌آموزان بود. جامعه آماری این پژوهش دانش‌آموزان سوم راهنمایی تا پیش دانشگاهی شهر اصفهان در سال تحصیلی 89-1388 بودند. از این جامعه، نمونه‌ای با حجم 721 نفر (دختر و پسر) به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های پنج عامل شخصیت نئو، رشد مسیر شغلی، ...
بیشتر
هدف از این پژوهش تعیین عوامل مؤثر بر رشد مسیر شغلی دانش‌آموزان بود. جامعه آماری این پژوهش دانش‌آموزان سوم راهنمایی تا پیش دانشگاهی شهر اصفهان در سال تحصیلی 89-1388 بودند. از این جامعه، نمونه‌ای با حجم 721 نفر (دختر و پسر) به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های پنج عامل شخصیت نئو، رشد مسیر شغلی، باور به مهارت‌ها، حمایت والدین، بی‌تصمیمی مسیر شغلی، خودکارآمدی تصمیم‌گیری و عزت‌نفس استفاده شد. روش‌های آماری مورد استفاده شامل آمار توصیفی و تحلیل استنباطی به روش مدل‌سازی معادله ساختاری بود. نتایج حاصل از مدل معادله ساختاری نشان داد خودکارآمدی تصمیم‌گیری، حمایت خانواده، رغبت هنری و بی‌تصمیمی بر رشد مسیر شغلی دانش‌آموزان تأثیر معنادار دارند. به طوری که بی‌تصمیمی به کاهش و خودکارآمدی تصمیم‌گیری، حمایت خانواده و رغبت هنری بر افزایش رشد مسیر شغلی تأثیر می‌گذارد. تأثیر خودکارآمدی تصمیم‌گیری از سایر عوامل بیشتر است و بعد از آن حمایت خانواده بیشترین تأثیر را دارد. یافته‌ی دیگر پژوهش حاکی از تأثیر مثبت و معنادار خودکارآمدی بر اساس 6 موضوع هالند بر رغبت‌ها می‌باشد. در زمینه‌ی تأثیر شخصیت بر بی‌تصمیمی یافته‌های پژوهش نشان داد، روان‌رنجوری تأثیر مثبت و وجدان‌گرایی و تجربه‌گرایی تأثیر منفی بر بی‌تصمیمی دارند. با توجه به اجرای پژوهش در جامعه‌ی دانش‌آموزی شهر اصفهان نتایج پژوهش محدود به این جامعه است و در تعمیم نتایج باید احتیاط کرد.
مهناز غیاثی؛ حسین مولوی؛ حمید طاهر نشاط دوست؛ مژگان صلواتی
دوره 18، شماره 1 ، تیر 1390، ، صفحه 93-118
چکیده
این پژوهش، با هدف بررسی ساختار عامل پرسشنامه‌ی طرحواره‌ی یانگ (نسخه‌ی سوم فرم کوتاه، 2005) در دو گروه افراد بالینی و غیربالینی در شهر تهران انجام شد. جامعه‌ی آماری پژوهش عبارت بود از تمامی افراد بالینی و غیربالینی در شهر تهران در تابستان و پاییز سال 1387. نمونه‌ی غیربالینی، 470 نفر (مرد= 165 نفر، زن= 305 نفر) از افرادی بودند که به کلینیک‌های ...
بیشتر
این پژوهش، با هدف بررسی ساختار عامل پرسشنامه‌ی طرحواره‌ی یانگ (نسخه‌ی سوم فرم کوتاه، 2005) در دو گروه افراد بالینی و غیربالینی در شهر تهران انجام شد. جامعه‌ی آماری پژوهش عبارت بود از تمامی افراد بالینی و غیربالینی در شهر تهران در تابستان و پاییز سال 1387. نمونه‌ی غیربالینی، 470 نفر (مرد= 165 نفر، زن= 305 نفر) از افرادی بودند که به کلینیک‌های ارایه‌دهنده‌ی خدمات روانشناختی و روانپزشکی مراجعه نکرده بودند و گروه بالینی 82 نفر (مرد= 37 نفر، زن= 45 نفر) از افرادی بودند که تشخیص روانپزشکی بر مبنای DSM IV-TR را دریافت کرده بودند. افراد شرکت‌کننده در دو گروه به شیوه‌ی نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. کلیه‌ی آزمودنی‌ها به پرسشنامه‌ی طرحواره‌ی یانگ (نسخه‌ی سوم فرم کوتاه) و مقیاس نگرش‌های ناکارآمد پاسخ دادند. داده‌ها با روش تحلیل عامل تأییدی، تحلیل ممیز و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. طی تحلیل عامل در گروه غیربالینی، 12 عامل حاصل شد که سه عامل با عامل‌های 18 گانه‌ی یانگ مطابقت کامل داشتند. ضریب آلفای کرونباخ 94/0، میزان ویژگی بین 57/0 تا 73/0، میزان حساسیت بین 20/51 تا 60/64 و میزان روایی همزمان 64/0 برای عامل‌های استخراج شده به دست آمد. یافته‌های پژوهش نشان داد نقاط برش عامل‌ها به منظور تشخیص سرندی توسط پرسشنامه‌ی طرحواره‌ی یانگ (نسخه‌ی سوم فرم کوتاه)، قدرت تشخیص بین دو گروه افراد بالینی و غیربالینی را دارد. نتایج این پژوهش،تا حدودی هماهنگ با پژوهش‌های گذشته می‌باشد.
